163 / 440
REKABET HUKUKU
149
Karşı Oy Gerekçeleri
Karşı Oy Gerekçelerinde ileri sürülen hususlar aşağıdaki şekilde
gruplandırılabilir:
Rekabet İhlalinin Varlığı.
Bankaların maliyetlerinin aslında kararda
belirtilenden çok daha yüksek olması (ATM yerleştirme, kart basma ma-
liyetleri gibi), tüketicilerin de bu uygulamadan fayda sağlamaları, ilgili
ürün pazarındaki rekabetin önemli ölçüde yok olmaması, bu uygulama-
nın banka sektörünün gerekliliğinden kaynaklanması gibi sebeplerle as-
lında bankaların rekabeti ihlal etmedikleri ifade edilmiştir.
Muafiyetten Yararlanamama.
Bankaların davranışlarının bireysel
muafiyet kapsamında olduğu, bu sebeple de idari para cezası verilmemesi
gerektiği belirtilmiştir.
İdari Para Cezasının Hesaplanması.
Kurul’un idari para cezasını
belirlerken, Rekabet Kanunu’nda belirtildiği gibi, bankaların 2010 yılı
toplam gayri safi gelirlerini dikkate alması gerektiği, bunun yerine, bi-
reysel bankacılıktan elde ettikleri gayri safi gelirlerin dikkate alınmasının
yanlış olduğu söylenmiştir.
Yönetmeliğin Uygulanması.
Yönetmeliğin, idari para cezasının alt
ve üst sınırını belirlemesi sebebiyle aslında Rekabet Kanunu’na aykırı
olduğu, bu nedenle de Kurul’un bu Yönetmeliği uygulamasının hatalı
olduğu ifade edilmiştir.
Sonuç
Kurul’un bu kararı banka sektörüne ilişkin önemli bir karardır. Nite-
kim her ne kadar banka sektörü bazı özellikler arz eden bir sektör olsa da,
rekabet kurallarına tâbi bir sektördür. Kurul da, bu kapsamda bankaların
kendi aralarında yapmış oldukları “centilmenlik anlaşması”nı incelemiş
ve rekabete aykırı bulmuştur. Karşı oy gerekçelerinde ifade edilenin ak-
sine, “centilmenlik anlaşması”nın rekabete aykırı olduğu görüşündeyiz.
Zira Rekabet Kanunu ilgili ürün pazarında rekabetin engellenmesini ara-
maktadır. Bankaların yaptıkları anlaşma da, etkin çalışan bir bankanın
daha yüksek promosyon teklifi vererek daha çok ihale kazanmasını en-
gellediği için, bankalar arasındaki rekabet de engellenmiş olmaktadır.