HUKUK_POSTASI

Türk Rekabet Hukuku Çerçevesinde

Distribütörlük Sözleşmeleri

Av. Naciye Yılmaz

Giriş

4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’un (“Rekabet

Kanunu”) 4. maddesi “

belirli bir mal veya hizmet piyasasında doğru-

dan veya dolaylı olarak rekabeti engelleme, bozma ya da kısıtlama

amacını taşıyan veya bu etkiyi doğuran yahut doğurabilecek nitelikte

olan teşebbüsler arası anlaşmalar, uyumlu eylemler ve teşebbüs birlik-

lerinin bu tür karar ve eylemleri

” yasaklar. Teşebbüslerin dikey anlaş-

malar yoluyla, ilgili pazardaki rekabeti engellemesi ya da kısıtlaması

sonucunu doğurabilecek işbirlikleri içine girmeleri mümkündür.

2003/3 ve 2007/2 sayılı Rekabet Kurulu Tebliğleri ile Değişik 2002/2

sayılı Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği’nin (“2002/2

sayılı Tebliğ”) 2. maddesi “dikey anlaşma” tanımına yer vermektedir.

2002/2 sayılı Tebliğ’e göre dikey anlaşma; “

üretim veya dağıtım zinci-

rinin farklı seviyelerinde faaliyet gösteren iki ya da daha fazla teşeb-

büs arasında belirli bir mal veya hizmetin alımı, satımı veya yeniden

satımı amacıyla yapılan anlaşma

” olarak ifade edilir. Bu kapsamda,

dağıtım ve tedarik anlaşmalarının dikey anlaşma kapsamına girdiği ka-

bul edilmektedir. Bu Hukuk Postası Makalesi’nde Türk Rekabet Huku-

ku kapsamında distribütörlük sözleşmelerinde sıklıkla rastlanan dü-

zenlemelerin bir kısmı ele alınır.

Münhasırlık

Genel itibariyle münhasırlık, bir kişi ya da teşebbüse, sınırları ta-

nımlanmış bir bölgede ya da bir müşteri grubu için ticari faaliyette bu-

lunma imtiyazı tanınmasıdır. Distribütörlük sözleşmeleri açısından ise

münhasırlık, distribütörün üreticiye karşı üstlenmiş olduğu yükümlü-

HUKUK POSTASI 2015

Nisan 2015 tarihli Makale