Doktrinde TBK m. 88 ve m. 120’de belirtilen sınırlandırmaların
adi işler bakımından emredici olmasına rağmen ticari işlerde faiz ora-
nın serbestçe belirlenebileceği de ifade edilmektedir
5
.
Sonuç
Gerçekten de, özellikle ekonomik kriz dönemlerinde, tacirler aşırı
faiz yükü altında olumsuz sonuçlarla karşı karşıya kalmışlardır. Ancak,
özel kanun niteliğindeki TTK’da faiz oranının sınırlandırılmaması, ak-
sine açıkça serbest bırakılması, TBK’da öngörülen sınırlamaların tica-
ri işlere uygulanmasına engel olarak değerlendirilmelidir. Aksi takdir-
de TTK m. 8/1 hükmünün nasıl anlaşılması gerekeceği sorunu ortaya
çıkar. Faiz sınırlamalarının ticari işe de uygulanacağı, TTK m. 8/1’de
öngörülen serbestinin ise sadece sınırlar arasında kullanılabileceği dü-
şünülebilirse de bu görüşü ne kanunun gerekçesi, ne de kanunun yapı-
lış süreci destekler. Kanun koyucunun ticari işlerde faizi sınırlamak gi-
bi bir düşüncesi olsaydı, bu düşüncenin TTK’da özellikle düzenlenme-
si veya TTK m. 8/1’in kanunda yer almaması gerekirdi. Bu durumda,
doktrinde de ağırlıklı görüş olarak savunulduğu gibi, ticari işlerde faiz
oranının serbestçe belirlenmesinin mümkün olduğu düşünülmektedir.
Bununla birlikte, ticari işlerde faiz oranını belirleme serbestisinin, MK
m. 2, tacirinin müzayaka halinde bulunması veya cezai şarta özgü ten-
kis imkânı ile sınırlı olduğu da ifade edilmelidir
6
.
BORÇLAR HUKUKU
261
5
ARKAN
, s. 77.
6
OĞUZMAN/ÖZ
, s. 523,
ARKAN,
s. 77.