Hukuk Postası 2012

bir olayda, yabancı hakem kararlarının kısmen tenfiz edilmesinin

mümkün olduğuna hükmetmiştir:

“… Bu durumda hakem kararının kısmen tenfizinin mümkün

olup olmadığı sorunu ortaya çıkmaktadır. Kural olarak hakem

kararının kısmen tenfizine yasal yönden bir engel bulunma-

maktadır. Nitekim Dairemizin 3.6.2002 gün ve 9357/4209 sa-

yılı kararında MÖHUK’nun 45/4. maddesi hükmüne göre

mahkemenin hakem kararı hakem sözleşmesinde veya şartında

yer almayan bir hususa ilişkin ise veya sözleşme veya şartın sı-

nırlarını aşıyor ise ( bu kısım hakkında ) yabancı hakem kara-

rının tenfizi istemi reddedeceği belirtilerek kısmi tenfizin müm-

kün olduğu kabul edilmiştir.”

(Yargıtay 19. H.D.’nin

18.12.2003 tarihli, 2003/7270 E., 2003/12888 K. sayılı kara-

rı. Kaynak:

www.kazanci.com.tr

)

Yukarıda atıf yaptığımız karar, Yargıtay’ın MÖHUK’tan önce yü-

rürlükte bulunan 2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Huku-

ku Hakkında Kanun uyarınca verdiği bir karardır. Ancak, 2675 sayılı

Kanun’un atıf yapılan 45/(h)

maddesinin içeriği, MÖHUK m.

62/(g)’nin içeriğiyle tamamen örtüşmektedir. Bu nedenle, söz konusu

Yargıtay kararlarının MÖHUK döneminde de esas alınabileceği görül-

mektedir. Bu kararın yanı sıra, Yargıtay’ın kısmi tenfizin mümkün ola-

cağına hükmettiği başka kararları da bulunmaktadır

Yabancı hakem kararlarının yanı sıra, yabancı mahkeme kararlarının

tanınması bakımından da kararların kısmen tanınabileceğine dair Yargı-

tay kararları bulunmaktadır. Örnek vermek gerekirse; Yargıtay’ın çocu-

ğun velayetinin her iki eşe de verilmesi hükmünü de içeren boşanma ka-

rarları bakımından, mahkeme kararının boşanmaya ilişkin kısmının ta-

nınmasına karar verip velayetin anne ve babanın her ikisine de verilme-

sine ilişkin hükmün tanınmasını ise reddettiği kararlar bulunmaktadır

196

HUKUK POSTASI 2012

İlgili kararda sehven 45/4. maddeye atıf yapılmış olmasına rağmen, atıf yapılan hükmün

içeriğinden 45/(h) maddesine atıf yapıldığı anlaşılmaktadır.

Bu konuda örnek olarak Yargıtay 19. H.D.’nin, 3.6.2002 tarihli, 2001/9357 E., 2002/4209 K.

sayılı kararı verilebilir.

Bu kararlardan bazıları için bkz. Yargıtay 2. H.D.’nin 27.12.2004 tarihli, 2004/13947 E., 2004/

15854 K. sayılı kararı, Yargıtay 2. H.D.’nin 12.6.2006 tarihli, 2006/2773 E., 2006/9267 K. sayılı

kararı.