201 / 375
İ Ş HUKUKU
187
önlemleri almadığının kabul edilmesi gerekir
1
. Yargıtay’a göre de işverenin
önlem alma yükümlülüğü objektif kriterlere göre değerlendirilmelidir
2
.
3 Ekim 2006 tarihinde yürürlüğe giren 5547 sayılı Avrupa Sosyal Şar-
tının Onaylanmasının Uygun Bulunmasına Dair Kanun uyarınca da taraf
devletler, tüm çalışanların çalışma haklarının etkili ve onurlu bir şekilde
kullanılmasını sağlamak maksadıyla işle bağlantılı cinsel taciz konuların-
da bilinçlenmesi, maruz kalınan eylemlerin engellenmesi gibi konularda
tüm önlemleri almayı taahhüt etmişlerdir. Görüldüğü üzere, “onurlu çalış-
ma hakkı” kavramıyla işçinin işyerinde kişilik hakları korunarak Mobbing
de dâhil olmak üzere her tür saldırıdan korunması amaçlanmıştır.
Mobbing’e ilişkin olarak yukarıda belirtilen düzenlemeler yanında,
işçinin kişilik hakları yargı kararıyla da korunma altına alınmaya başla-
mıştır. Nitekim Ankara 8. İş Mahkemesi’nin 20.12.2006 tarihli, 2006/19
E. ve 2006/625 K. sayılı kararında “
mobbing kavramı işyerinde bireylere
üstleri, eşit düzeyde çalışanlar ya da astları tarafından sistematik biçimde
uygulanan her tür kötü muamele, tehdit, şiddet, aşağılama vb. davranışları
içermektedir.”
denilmekle işverenin işçinin kişilik hakkına saygılı davran-
ması gerektiği belirtilmiştir.
Mobbing’in söz konusu olduğu hallerde, diğer bir deyişle kişilik hak-
kının ihlalinde Borçlar Kanunu m. 96 uyarınca haksız fiil sorumluluğu
ve sözleşmeden doğan borca aykırılık söz konusudur. Diğer bir deyişle
Mobbing sürecinde işçinin işverene karşı anılan maddeler çerçevesinde iş
sözleşmesine ve dolayısıyla borca aykırılığı ileri sürmesi mümkündür.
İşveren işçinin kişilik haklarını koruma borcu kapsamında diğer işçiler
tarafından işçiye karşı işyerinde onur ve saygınlığı hedef alınarak yapılan
saldırılara da engel olmak zorundadır. Bu takdirde de, Borçlar Kanunu m.
332 ve İş Kanunu m. 77 uygulama alanı bulacaktır. Tacizi uygulayan işçi-
ye karşı haksız fiile dayanılabilinir. Ancak, taciz eyleminde bulunan işçi
işveren vekili ise işveren de İş Kanunu m. 2/4 uyarınca doğrudan sorumlu
olacaktır. Tacizi uygulayan işçi işveren vekili konumunda değilse, işveren
Borçlar Kanunu m. 96 uyarınca sorumlu tutulacaktır.
1 TINAZ, Pınar/BAYRAM Fuat/ ERGİN Hediye, Çalışma Psikolojisi ve Hukuki Boyutlarıyla
İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing)’den naklen Süzek, İş Güvenliği Hukuku, s.180; Ulusan,
s.48; Ekonomi, s.155; Çenberci, İş Kanunu Şerhi, 5.bası, Ankara, 1984, s. 968.
2 TINAZ, Pınar/BAYRAM Fuat/ ERGİN Hediye, Çalışma Psikolojisi ve Hukuki Boyutlarıyla
İşyerinde Psikolojik Taciz (Mobbing), 1. Bası, İstanbul, 2008, s. 88.