e-kiap2013

HUKUK POSTASI 2013

152

Mal Vermeyi Reddetme Yoluyla Hâkim Durumun

Kötüye Kullanılması

Prof. Dr. H. Ercüment Erdem

Türk rekabet hukuku uygulamasında, sözleşme serbestisi ilkesi çer-

çevesinde, hâkim durumda olsun veya olmasın, hiçbir teşebbüsün kural

olarak başka bir teşebbüs ile sözleşme yapma zorunluluğu yoktur. Bu-

nunla beraber, bazı durumlarda, hâkim durumda olan teşebbüse, sözleş-

me serbestisi ilkesine aykırı olarak, sözleşme yapma zorunluluğu getiri-

lir. Rekabet hukukunda, bu zorunluluk “essential facilities doctrine” adı

altında da bilinen “zorunlu unsur doktrini”ne dayandırılır.

“Mal vermeyi reddetme” veya “sözleşme yapmayı reddetme” adı

altında anılan bu davranışın hangi durumlarda rekabete aykırılık teşkil

edebileceği aşağıda incelenir.

“Mal Vermeyi Reddetme”nin Tanımı

“Mal vermeyi reddetme” veya “sözleşme yapmayı reddetme” hâkim

durumdaki bir teşebbüsün ürettiği mal ya da hizmetler ile sahibi olduğu

maddi ya da gayri maddi işletme unsurlarını başka teşebbüslere sağla-

maması veya bunların diğer teşebbüsler tarafından kullanılmasına izin

vermemesi şeklinde tanımlanabilir.

Rekabet Kurulu’nun (“Kurul”), yüksek fiyat veya düşük kalitede ürün

teminini de, mal vermeyi reddetme kapsamında değerlendirdiği görülür

Yasal Çerçeve

“Mal vermeyi reddetme” veya “sözleşme yapmayı reddetme” 4054

sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’da (“Rekabet Kanu-

nu”) açıkça bir rekabet ihlali olarak düzenlenmez. Bu davranış ilk defa

Aralık 2013 tarihli Makale

Bkz. Kurul’un 04.06.2013 tarih ve 13-33/447-198 sayılı kararı,

tr/File/?path=ROOT%2fDocuments%2fGerek%C3%A7eli+Kurul+Karar%C4%B1%

2f13-33-447-198.pdf (erişim: 03.01.2014) veya Kurul’un 10.09.2012 tarih ve 12-43/1322-

435 sayılı kararı,

c3%25a7eli%2bKurul%2bKarar%25c4%25b1%2fkarar4976.pdf (erişim: 03.01.2014).