301 / 496
Türk Hukukunda Toplu İşçi Çıkarma
*
Av. Fatih Işık
Giriş
Toplu işçi çıkarma, 4857 sayılı İş Kanunu’nun (“Kanun”) 29. mad-
desinde düzenlenmektedir. Bir işten çıkarmanın, toplu işçi çıkarma
olarak değerlendirilebilmesi için Türk Hukuku’nda birtakım koşullar
öngörülmüştür.
Bu makalenin konusu, toplu işçi çıkarmanın tanımı, işverenin yü-
kümlülükleri ve toplu işçi çıkarma kurallarına aykırılığın yaptırımlarıdır.
Tanım
Kanun’un 29. maddesi, bir işten çıkarmanın, toplu işçi çıkarma
olarak kabul edilebilmesi için bir arada bulunması gereken birtakım
koşullar öngörmektedir. Söz konusu hükmün birinci fıkrasında, işten
çıkarmanın amacına ilişkin koşul belirtilmektedir. Buna göre, bir işten
çıkarmanın, toplu işçi çıkarma olarak değerlendirilebilmesi için, işve-
renin “
…ekonomik, teknolojik, yapısal ve benzeri işletme, işyeri veya
işin gerekleri sonucu toplu işçi çıkarmayı…
” istemesi gerekmektedir.
Bir diğer koşul ise, işten çıkarılacak işçi sayısına ilişkindir. Buna
göre, bir işten çıkarmanın, toplu işçi çıkarma olarak değerlendirilebil-
mesi için, (i) 20 ile 100 işçi istihdam edilen işyerlerinde, en az 10 işçi-
nin, (ii) 101 ile 300 işçi istihdam edilen işyerlerinde, en az yüzde on
oranında işçinin, (iii) 301 ve daha fazla işçi istihdam edilen işyerlerin-
de ise, en az 30 işçinin işten çıkarılması gerekir.
Benzer şekilde, işçi çıkarmanın aynı tarihte veya toplam bir aylık
süre içerisinde olmak kaydıyla farklı tarihlerde yapılması halinde top-
lu işçi çıkarma hükümleri uygulanır. Bunun yanı sıra, Kanun’da öngö-
rülen işçi sayılarından da anlaşılacağı üzere, toplu işçi çıkarma hüküm-
*
Eylül 2015 tarihli Makale