385 / 489
Kanun’un Gerekçesi
Kanun’un başlıca düzenlenme nedenleri, Kanun’un kapsamı, he-
defi ve konusunu ortaya koymaktadır:
• Teknolojinin gelişmesi ile birlikte ödemeler alanında görülen
çeşitli uygulamalar sayesinde günlük hayatta gerçekleştirilen
birçok ticari ve finansal işlem için nakit dışı ödeme yöntemleri-
nin kullanılmaya başlanması,
• Elektronik paranın ödeme aracı olarak kullanımının yaygınlaş-
ması ve bir hukuki altyapının gerekmesi,
• Ödeme ve menkul kıymet mutabakat sistemleri ve hizmetleri
alanında taraflar arasındaki ilişkilerin ve bu ilişkilerde kullanı-
lan terimlerin tanımının yasal bir düzenlemede yer alması sağ-
lanarak mevzuat bütünlüğüne ulaşılması,
• Ödeme hizmetleri faaliyetlerinde yer alabilecek banka dışı ku-
ruluşların düzenlenmesi, rekabetin artması ve tüketicilerin bu
husustan faydalanmaları,
• Sistemlerin güvenli ve etkin çalışmasını denetlemesi için T.C.
Merkez Bankası’nın (“Merkez Bankası”) yetkilendirilmesi,
• Özellikle 2007/64/EC sayılı Ödeme Hizmetleri Direktifi,
2009/44/EC sayılı direktif ile değişik 1998/26/EC sayılı Ödeme
ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemlerinde Mutabakatın Ni-
hailiği Direktifi ve 2009/110/EC sayılı Elektronik Para Kuru-
luşlarının Kurulması, Faaliyetlerinin Sürdürülmesi, Denetimi
Direktifi olmak üzere Avrupa Birliği düzenlemeleri ile uyum
sağlanması.
Ödeme ve Menkul Mutabakat Sistemleri
Ödeme ve menkul kıymet mutabakat sistemleri, üç veya daha faz-
la katılımcı arasındaki transfer emirlerinden kaynaklanan fon ve men-
kul kıymet aktarımlarının gerçekleştirilmesini sağlamak amacıyla ya-
pılan takas ve mutabakat işlemleri için gerekli altyapıyı sunan ve ortak
kuralları olan yapıyı ifade eder. Sistemlere ilişkin hükümler Kanun’un
4 ila 9 uncu maddeleri arasında düzenlenmiştir.
MUHTELİF
369