119 / 476
Finansal Kiralama Sözleşmesi
*
Av. Leyla Orak
Giriş
13 Aralık 2012 tarihine dek, finansal kiralama, faktoring, finans-
man ve ikrazatçılık faaliyetleri 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu
(“Mülga Kanun”) ile 90 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Hakkında Ka-
nun Hükmünde Kararname ve buna dayanarak çıkartılan ikincil mev-
zuat ile düzenlenmekteydi. Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından
21 Kasım 2012 tarihinde kabul edilerek kanunlaşan 6361 sayılı Finan-
sal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu (“6361 sayılı
Kanun”), 13 Aralık 2012 tarihli ve 28496 sayılı Resmi Gazete’de ya-
yımlanarak yürürlüğe girdi. Her üç işlem ile iştigal eden şirketleri bir-
likte düzenleyen 6361 sayılı Kanun, Mülga Kanun ile 90 sayılı karar-
nameyi yürürlükten kaldırır.
6361 sayılı Kanun, finansal kiralama sözleşmelerine ilişkin önem-
li yenilikler getirir. Bu ayki makalemizde, yeni düzenlemeler ışığında
finansal kiralama sözleşmeleri ve getirilen önemli değişiklikler incele-
necektir.
Sözleşmenin Kurulması ve Mülkiyet
Finansal kiralama sözleşmesi, kiralayanın temin ettiği bir malın
zilyetliğini, kira bedeli karşılığında kiracıya devretmesine ilişkin bir
sözleşmedir. 6361 sayılı Kanun uyarınca, bu sözleşmeye katılım ban-
kaları, kalkınma ve yatırım bankaları ile finansal kiralama şirketleri ki-
ralayan sıfatı ile taraf olabilir. Böylelikle Mülga Kanun’da yalnızca fi-
nansal kiralama şirketinin kiralayan olabileceğine ilişkin tanım terk
edilmiştir. Kiralayan, malı üçüncü bir kişiden veya kiracıdan dahi sa-
tın alabilir.
Sözleşme ile kiralanan mal, taşınır veya taşınmaz mal olabilir.
6361 sayılı Kanun ilk defa bilgisayar yazılımlarının çoğaltılmış nüsha-
larının da bu sözleşmenin konusunu oluşturabileceğini düzenler. Tek
başına asli niteliğini koruyan her mal sözleşmenin konusu olabilir.
TİCARET HUKUKU
105
*
Aralık 2012 tarihli Makale