Mİ LLETLERARAS I T İ CARET HUKUKU
23
Türkiye, yabancı mahkeme kararlarının tanınması ve tenfizinde kar-
şılıklılık hakkında aşağıdaki ülkelerle iki taraflı anlaşmalar imzalamış ve
onaylamıştır:
İtalya, Romanya, Türkiye Cumhuriyeti Tunus, Kuzey Kıbrıs, Polon-
ya, Avusturya, Irak, Azerbaycan, Çin, Gürcistan, Arnavutluk, Kazakistan,
Makedonya, Mısır, Moldova, Hırvatistan, Kuveyt, Tacikistan.
Türkiye ayrıca aşağıda yer alan Sözleşmelere de taraftır:
-
1975 tarihli Evlilik Bağına İlişkin Kararların Tanınması ve Tenfizi
Hakkında Sözleşme
-
1958 tarihli Çocuklara Karşı Nafaka Yükümlülüğü Konusundaki
Kararların Tanınması ve Tenfizine İlişkin Sözleşme
-
1973 tarihli Nafaka Yükümlülüğü Konusundaki Kararların Tanın-
ması ve Tenfizi Hakkında Sözleşme
-
1980 tarihli Çocukların Velayetine İlişkin Kararların Tanınması ve
Tenfizi İle Çocukların Velayetinin Yeniden Tesisine İlişkin Avrupa
Sözleşmesi
Yabancı mahkeme kararlarının Türkiye’de tenfizi
“Basit Yargılama Usulü”nün uygulanması.
Verildiği ülke kanunları
uyarınca kesin olan yabancı bir mahkeme kararı duruşma yapılmaksızın
Türk hâkim tarafından tenfiz edilemez. Duruşma esnasında, uyuşmazlığa
konu olaylar yeniden incelenmez, hâkim sadece tenfiz için gerekli tüm
kanunî önkoşulların var olup olmadığını inceler.
Tanıma ve tenfize ilişkin davalar basit yargılama usulü kuralları uya-
rınca ele alınır. Davalı taraf ancak ilgili MÖHUK hükümleri çerçevesinde
kararın tenfizine dair koşulların gerçekleşmediğine veya yabancı mahke-
me kararının kısmen veya tamamen yerine getirildiğine veya kararın tenfi-
zine engel olan bir olayın gerçekleştiğine dair itirazda bulunabilir.
Türk Mahkemesi kararın tamamen veya kısmen tenfizine karar verebi-
leceği gibi, kararın tenfizini reddedebilir.
Cautio Judicatum Solvi.
Türk Mahkemelerinde dava açan, görülmekte
olan bir davaya katılan veya bir kararın tenfizini talep eden yabancı gerçek
veya tüzel kişiler, karşı tarafın mahkeme, icra masrafları ve zararlarının
karşılanabilmesi için, mahkeme tarafından belirlenecek teminat miktarını
yatırmalıdır.