HUKUK-POSTASI-2019-metin

386 HUKUK POSTASI 2019 Nişanlanma, bir aile hukuku sözleşmesi olup, TMK’nın 118’inci maddesinde düzenlenmiş ve şekil şartı koyulmamıştır. Nişanın hukuken geçerli olması için belli bir ritüel içinde yapılmış olması, nişanın duyurulması (ilan edilmesi) ve aile bireylerinin şahitliği çerçevesinde yapılması gerekmektedir. Davacı dava dilekçesinde nişanın bozulması nedeni ile kişilik haklarının zedelendiğini iddia ederek, maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuş ise de; taraf lar arasında geleneksel anlamda nişan merasimi bulunmadığı gibi, bu husus davacının da kabulündedir. Somut olayda; taraf lar belirli aralıklarla gayri resmi şekilde bir araya gelmiş olup, bu durumda nişandan ve yasal olarak ko- runması gereken bir birliktelikten söz edilmesi mümkün değildir. Dosya kapsamından taraf ların nişanlanmadıkları anlaşıldığına göre, taraf lar arasındaki ilişkinin aile hukuku prensiplerine göre değil, borçlar hukuku kurallarına, özellikle de haksız eyleme dair hükümlere göre değerlendirilmesi gerekmektedir.” Aynı Daire, 4.10.2018 tarihli ve 22515/9548 sayılı kararında da aynı sonuca varmıştır. Burada hemen belirtmek gerekir ki, kararlardan hiçbirinden, tarafların nişanlanmayı iradî bir şekil şartına tabi tuttukları sonucu çıkarılamaz. Görüldüğü üzere, Yargıtay 3. Hukuk Dairesi önce nişan- lanmanın, bir aile hukuku sözleşmesi olduğunu ve TMK m. 118’de nişanlama ile ilgili bir şekil şartı öngörülmediğini açıkça ifade etmiş; ancak, “nişanın hukuken geçerli olması için belli bir ritüel içinde ya - pılmış olması, nişanın duyurulması (ilan edilmesi) ve aile bireylerinin şahitliği çerçevesinde yapılması gerekmektedir” diyerek nişanlanmayı bir şekil şartına tabi kılmıştır. Sonuç Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin nişanlanmanın geçerliliğini nişan- lanmanın belli bir ritüel içinde yapılmış olmasına, ilan edilmesine, aile bireylerinin şahitliğine bağlayan kararı, Türk özel hukukundaki ana kural olan şekil serbestisi kuralına – kanunda nişanlanmayı şekle bağlayan bir hüküm bulunmadığı için – açıkça aykırıdır.